4 yıl önce 2012 Temmuz ayında İzmir Gazeteciler Cemiyeti'nin gazetesi işsiz kalan gazetecileri dönemsel çalıştırılmak için, evlerine katkı sağlamak için kurulmuş bir gazeteydi.
Fakat ilk açıldığı gün gazetelerde çalışan gazetecileri 200 TL fazla vererek transfer etmişti.
Ve o çalışan gazetecilerin bir çoğunu işsiz bırakarak işten çıkarmışlardı.
Ve daha da kötüsü çıkardıkları insanlara tazminatlarını bile vermeden mahkemelik olacak şekilde yollamışlardı.
Hatta saldırıya uğramış, fotoğraf makinesi kırılmış bir gazeteci emekçisini işten çıkarmalarını bırakın, tazminatını o fotoğraf makinesine saymaları bile ayrı bir ayıptı.
Neden mi oluyor bunlar, yazayım;
İzmir'de “gazeteciyim” diye geçinen grup var.
Nerde yeni bir gazete açılsa kan emici gibi yapışan bir grup.
Sadece hayal mahsulü dedikodular yaratıp, gerçekmiş gibi bir gün birisi bir gün diğeri okuyucuya satmaya çalışır bunları. Ve buna iddia deyip kılıfına uydururlar.
Bakın bu gruba, girdikleri gazetede bir-iki seneden fazla çalışamazlar.
Öyle anlatırlar ki patrona sanırsın Japonya'nın, Amerika'nın milyonlarca tiraj elde eden gazetelerini yapıyorlar.
Ve bir gün gerçekler ortaya çıkıyor, kovuluyorlar.
Hemen ertesinde kovuldukları gazeteye saldırıyorlar.
Onlara sorsan yüz bin satıyor gazete, ama patrona sor evini, arabasını, babadan kalanlarını satmış.
Bunlar kovulduktan sonra borçlar içinde kalınca anlayabiliyor patron gerçeği.
Şimdi garibim gazetecilerin yıllardan beri biriktirdiği paralarla kurduğu gazeteye bakın, resmi ilan gitti, cemiyetin kasasında 6 trilyona yakın para vardı gazete kurulduğunda, büyük bir ihtimal kalmamıştır o para.
Gazeteyi çıkaran 2 yönetici “Biz bin 650 gazete satıyoruz” diye genel kurulda bas bas bağırıyor.
Yahu sen bir partili tarafından yalvarılarak işe başladığın eski gazetene, şimdi çalıştığın gazetede hakaret etmemiş miydin?
Senin o günkü psikolojik durumunda seni işsiz kalma diye o gazeteye almamışlar mıydı?
Hiç mi minnet duygunuz yok sizin.
Biraz gazeteciliğe saygınız olsun.
En büyük yanlış nerede biliyor musunuz?
En büyük yanlış işsiz gazetecileri en azından iş bulana kadar istihdam etmesi gereken gazeteyi para kapısı gibi görüp, binbir sorunla boğuşan arkadaşlarımızı kapının önünde bırakmalarında.
Hal böyle olunca, bir gün bir “yanlışlık!” yapılıyor ve bazıları egosunu tatmin ederken koca bir gazeteyi ve yüzlerce kişinin emeğini, rızkını ilansız yani parasız bırakıyor.
9 Eylül Gazetesi, İzmir Gazeteciler Cemiyeti üyesi 900'e yakın arkadaşımızın alın teridir. Sizler sefa süresiniz, stres atasınız, oyun oynayasınız diye kurulmadı. Bu gazete 1 aydır ilan alamıyor, bunun hesabını İGC Yönetimi ve gazetenin başındaki pek kıymetli 2 arkadaş, üyelere vermek zorundadır.
Başarısızsınız...
Buyrun kapı orada...
YORUMLAR